تو بارها و بارها بازندگیت
شرمساری
ازمردگان کشیده ئی
این رامن
هم چون تبی که خون به رگم خشک می کند
احساس کرده ام. (احمد شاملو)
------------------------------------------------------------------
همه ما در اندرون خود آرزویی نیرومند داریم آرزویی که با پنهان ترین لایه های اندیشه
واحساس ما سخن میگوید .آرزویی که جان ما را به آتش میکشد.وظیفه ما یافتن آن است .
چه بی تابانه می خواهمت ای دوری ات آزمون تلخ زنده به گوری .... (احمد شاملو)
هر قدر آرزو وهدف انسان بزرگ ترباشد باید آمادگی روانی او برای غلبه برموانع وپایداری ومقاومت بیشتر شود.اگرمثلا می خواهید در اطراف خانه خود گشتی بزنید باید دست کم منتظر روبه رو شدن با یکی دومانع باشید.اما اگربخواهید به قله اورست صعود کنیدوضع به کلی فرق میکند.
لازمه غلبه برموانع وپیشامدهای بدصرف وقت وتلاش است .انسان هرروز بایدمنتظر پیشامدهای معقول باشدواگرکارها بی عیب ونقص انجام نشدنبایدرنجیده خاطر شود.
کوه بانخستین سنگهاآغازمیشود
وانسان بانخستین درد.
درمن زندانی ستمگری بود
که به آواز زنجیرش خو نمی کرد-
من بانخستین نگاه تو آغازشدم.
احمد شاملو
-----------
تنها چیزی که موفقیت مسئولیتهای دشواریانامطمئن راتضمین میکندایمان اولیه به توانایی
انجام آن مسئولیت است .ویلیام جیمز فیلسوف گفته است :بزرگترین کشف عصرمااینست
که انسانها میتوانند بااصلاح نگرش ذهنی خودزندگانی خویش رااصلاح کنند:.تحول تابعی
است ازچهارچوب ذهنی انسان .خدابردشواریهای ماآگاه ومشتاق یاری کردن به ما دررفع آن دشواریهاست